Jom Teroea (Bazuinendag)

In de zevende maand, op de eerste dag van de maand, moet u een rustdag houden, een gedenkdag aangekondigd door bazuingeschal, een heilige samenkomst. (Leviticus 23:24)

Het blazen op de Sjofar geeft in de bijbel de aanwezigheid van God aan en profetisch wijst het naar de wederkomst van Jesjoea (Jezus). Het markeert dus een nieuw begin en is het 1e van de najaarsfeesten. Ook bevat de Bijbeltekst een aanwijzing dat het een gedenkdag is.

Deze dag is in zekere zin ook de voorbereiding op Jom Kippoer (grote verzoendag). De dag staat daarom ook in het teken van inkeer en bekering en is de start van de zogenoemde ’10 verschrikkelijke dagen’. Tien dagen ter voorbereiding op de meest heilige dag van het jaar.

Vanuit de traditie wordt er op beide feesten witte, gladgestreken kleding gedragen. De gedachte hierachter is Jesaja 1:18: al waren uw zonden als scharlaken, zij zullen wit worden als sneeuw; al waren zij rood als karmozijn, zij zullen worden als witte wol.

Op deze dag wordt door de joden ook wel het nieuwjaar gevierd. Ondanks dat het Bijbelse nieuwjaar in een andere maand valt, leert de traditie dat de wereld is ontstaan (en zal worden geoordeeld) op deze 1e dag van de 7e maand.

Het is een gewoonte om op deze dag naar een zee of rivier te gaan om daar symbolisch, Micha 7:18-20 citerend, de zonden van zich af te schudden, de zakken en kleren uit te schudden, om ‘de zonden te werpen in de diepten der zee’. Beet Sar Sjalom heeft de traditie om deze dag naar het strandje in het zuigerplasbos te gaan om steentje in het water te werpen.